Ülkemiz yine sancılı bir dönemden geçiyor. Sade vatandaş olarak kime inanacağımızı şaşırdığımız, gerçek mi değil mi bilemediğimiz çok boyutlu bir olay örgüsüyle karşı karşıyayız.
İşte tam bu esnada "olur mu olur"/"yok artık daha neler" diye bir uçtan öbür uca, birnevi bilişsel çelişkiyle hayâl gücümüzü zorlayan "Celine Kanunları" devreye giriyor. Playboy dergisi editörlerinden Robert Anton Wilson ile Robert Shea'nın Amerika'nın Soğuk Savaş paranoyasının yansımasını kaleme aldığı "The Illuminatus Trilogy!" adlı anarşist romanlarında, İlluminati'ye karşı savaş veren ana karakter Hagbard Celine, devletin vatandaşına hangi gözle baktığına dair ipuçları veriyor. Bu kanunlara göre:
1) Milli güvenlik milli güvensizliğin ana nedenidir.
Bu düzene göre iki grup gizli polis, üstüne bu iki grup polisi denetleyecek bir üçüncü polis ekibi gerekir. Argumentum ad nauseam. İlk grup polis gerekirse devlete karşı şantaj uygular, ikinci grup ise ilk grubu denetler. Aklıma ilk gelen havalimanlarından AVM'lere, her yerde üstü başı aranan sizin benim gibi insanlar. Bir yerde bomba patlıyor, olan bize oluyor.
2) Doğru, yalansız iletişim taraflar suçlanmayacakları zaman mümkündür.
Memur olsun, yüksek düzey yönetici olsun kimse doğru söylediğinden işinden kavulmak, şiddete maruz kalmak istemez. Söylersin yalanını oturursun aşağı, polis dayanır kapına bir laf kaçıramazsın ağzından. Taraflar ancak eşit olduklarında iletişim kurabilirler. En büyük naneyi ise eski CIA Başkanı George Tenet George W. Bush'a "Irak'ta tüm dünyayı yok edecek kadar kitle iha silahı var" demesiyle yemiştir işinden olmasın diye.
3) Dürüst siyasetçi ulusun belasıdır.
Bir şeylerin ucundan tutup düzeltmeye kalkışan siyasetçi yolsuzluk iddialarına karışandan daha tehlikelidir. Neden? Çünkü düzen demek daha çok kanun maddesi çıkarılması, daha çok kanun maddesi çıkarılması daha çok tutuklu hükümlü demek. Buna örnek olarak Stalin, Lenin, Kalinin ve sonra gelenler öne sürülüyor.
1975 yılında kurgu amaçlı yazılmış olsa da halen güncelliğini koruyan, dikkate almaya değer kanunlar.
Sevgiyle kalın,
İşte tam bu esnada "olur mu olur"/"yok artık daha neler" diye bir uçtan öbür uca, birnevi bilişsel çelişkiyle hayâl gücümüzü zorlayan "Celine Kanunları" devreye giriyor. Playboy dergisi editörlerinden Robert Anton Wilson ile Robert Shea'nın Amerika'nın Soğuk Savaş paranoyasının yansımasını kaleme aldığı "The Illuminatus Trilogy!" adlı anarşist romanlarında, İlluminati'ye karşı savaş veren ana karakter Hagbard Celine, devletin vatandaşına hangi gözle baktığına dair ipuçları veriyor. Bu kanunlara göre:
1) Milli güvenlik milli güvensizliğin ana nedenidir.
Bu düzene göre iki grup gizli polis, üstüne bu iki grup polisi denetleyecek bir üçüncü polis ekibi gerekir. Argumentum ad nauseam. İlk grup polis gerekirse devlete karşı şantaj uygular, ikinci grup ise ilk grubu denetler. Aklıma ilk gelen havalimanlarından AVM'lere, her yerde üstü başı aranan sizin benim gibi insanlar. Bir yerde bomba patlıyor, olan bize oluyor.
2) Doğru, yalansız iletişim taraflar suçlanmayacakları zaman mümkündür.
Memur olsun, yüksek düzey yönetici olsun kimse doğru söylediğinden işinden kavulmak, şiddete maruz kalmak istemez. Söylersin yalanını oturursun aşağı, polis dayanır kapına bir laf kaçıramazsın ağzından. Taraflar ancak eşit olduklarında iletişim kurabilirler. En büyük naneyi ise eski CIA Başkanı George Tenet George W. Bush'a "Irak'ta tüm dünyayı yok edecek kadar kitle iha silahı var" demesiyle yemiştir işinden olmasın diye.
3) Dürüst siyasetçi ulusun belasıdır.
Bir şeylerin ucundan tutup düzeltmeye kalkışan siyasetçi yolsuzluk iddialarına karışandan daha tehlikelidir. Neden? Çünkü düzen demek daha çok kanun maddesi çıkarılması, daha çok kanun maddesi çıkarılması daha çok tutuklu hükümlü demek. Buna örnek olarak Stalin, Lenin, Kalinin ve sonra gelenler öne sürülüyor.
1975 yılında kurgu amaçlı yazılmış olsa da halen güncelliğini koruyan, dikkate almaya değer kanunlar.
Sevgiyle kalın,
No comments:
Post a Comment